Blote voeten in de tempel - boemelen en bruiloft
Door: Ons
Blijf op de hoogte en volg Gonne
09 Februari 2017 | Nederland, Nijmegen
We zitten nog maar net in de loge van ons hotel en daar komt (oud-collega) Jan van Brandenburg aan. Hij reist 4 maanden door Azië en wil wel een paar dagen met ons op stap. We gaan naar de grote tempel, de Swedagon pagode, een enorm complex. Al van verre zie je de grote spitse toren stralen in de zon. Helemaal verguld en ja de grootste en mooiste van Myanmar! Vanaf de oostkant klimmen we de trappen op, bovenaan een inspectie van ons outfit. Jan trekt nog even een lange broek aan. Slipper, schoenen en sokken uit, auw, auw, auw, wat is de marmeren vloer heet! Je ziet iedereen ook de meest doorgewinterde bezoeker (wat dat ook mag zijn in Myanmar) versnellen naar de schaduw. Rondom de tempel staan bidaltaartjes voor alle dagen van de week. We hebben bij onze geboortedag op onze manier gebeden door de Boedha met water te overgieten en even in stilte te blijven staan. Dat laatste is nog een hele kunst, vaak is het druk en afwachten.
De tempel is ongelofelijk mooi. Wil je meer weten? Boek een reisje Yangoon. Het Boedisme lijkt een zeer relaxte godsdienst. Je ziet mensen devoot bidden maar ook liggen ze gewoon te slapen aan de rand van de tempel.
Boemelen in de citytrain
Gisteren hebben we een rondtocht gemaakt met jawel... de circle-train, het was een enorme belevenis. Voor 200 kiat pp ruim drie uur boemelen; de tandenborstel die Gonne moest kopen was duurder: 300 kiat = 40 cent.
Vanuit central station een 1spoors traject langs alle kampongs rondom de oude hoofdstad Yangon. Passagiers sprongen in en uit met van alles zoals kippen of potten en pannen. Maar ook hele vrachten handelswaar, een jongen met zo'n 20 balen teakbladeren of een jong meisje met vijf megagrote balen plastic flesjes, zodat de doorgang versperd werd.
Een keer stappen we uit- geen idee waar- om een stukkie te lopen. Een oude verroeste motor is het fotograferen waard, en daarachter zit de eigenaar met zijn vriend een potje te schaken... De oude man van 76 spreekt goed engels en hij zit niet om 'n praatje verlegen. Hij was trots op z'n werk, maar als we voorzichtig het onderwerp politiek aansnijden, verstrakt hij. Daarover wordt hier niet gesproken.
Bij ieder stationnetje dringen voor n plekje in de trein, maar op de perrons levendige markten of iets verderop gezinnen die op een plastic berg zakjes aan het sorteren waren. Het landschap is heel rommelig en overal ligt vuilnis, ertussen leven in schamele hutjes hele families.
Terug op het station op zoek naar een bus, of riksja...maar dan ziet Gonne een moskee of een islamitisch verenigingshuis... Er is wat te beleven, lijkt het. Nieuwsgierig blijven we staan, maar dan worden we uitgenodigd door de zus van de bruid als eregasten om mee te eten. Vriendelijk bedanken we voor de eer, maar we worden de trap opgeduwd en naast het bruidspaar geplant en op de foto gezet. Daarna wil het hele gezelschap met ons op de foto en we eten mee. De zus spreekt redelijk engels...ze vertelt dat vanddag het bruidspaar elkaar voor het eerst ziet, een gearrangeerd huwelijk dus... de bruid is 18, haar man tien jaar ouder, dat valt nog mee. We moeten beslist de hele avond blijven, want onze aanwezigheid brengt geluk...
Dat is al te veel eer, dus we gaan terug naar ons hotel, waar Fritz inmiddels ook gearriveerd is en twee leden van onze pioniersgroep.
De tempel is ongelofelijk mooi. Wil je meer weten? Boek een reisje Yangoon. Het Boedisme lijkt een zeer relaxte godsdienst. Je ziet mensen devoot bidden maar ook liggen ze gewoon te slapen aan de rand van de tempel.
Boemelen in de citytrain
Gisteren hebben we een rondtocht gemaakt met jawel... de circle-train, het was een enorme belevenis. Voor 200 kiat pp ruim drie uur boemelen; de tandenborstel die Gonne moest kopen was duurder: 300 kiat = 40 cent.
Vanuit central station een 1spoors traject langs alle kampongs rondom de oude hoofdstad Yangon. Passagiers sprongen in en uit met van alles zoals kippen of potten en pannen. Maar ook hele vrachten handelswaar, een jongen met zo'n 20 balen teakbladeren of een jong meisje met vijf megagrote balen plastic flesjes, zodat de doorgang versperd werd.
Een keer stappen we uit- geen idee waar- om een stukkie te lopen. Een oude verroeste motor is het fotograferen waard, en daarachter zit de eigenaar met zijn vriend een potje te schaken... De oude man van 76 spreekt goed engels en hij zit niet om 'n praatje verlegen. Hij was trots op z'n werk, maar als we voorzichtig het onderwerp politiek aansnijden, verstrakt hij. Daarover wordt hier niet gesproken.
Bij ieder stationnetje dringen voor n plekje in de trein, maar op de perrons levendige markten of iets verderop gezinnen die op een plastic berg zakjes aan het sorteren waren. Het landschap is heel rommelig en overal ligt vuilnis, ertussen leven in schamele hutjes hele families.
Terug op het station op zoek naar een bus, of riksja...maar dan ziet Gonne een moskee of een islamitisch verenigingshuis... Er is wat te beleven, lijkt het. Nieuwsgierig blijven we staan, maar dan worden we uitgenodigd door de zus van de bruid als eregasten om mee te eten. Vriendelijk bedanken we voor de eer, maar we worden de trap opgeduwd en naast het bruidspaar geplant en op de foto gezet. Daarna wil het hele gezelschap met ons op de foto en we eten mee. De zus spreekt redelijk engels...ze vertelt dat vanddag het bruidspaar elkaar voor het eerst ziet, een gearrangeerd huwelijk dus... de bruid is 18, haar man tien jaar ouder, dat valt nog mee. We moeten beslist de hele avond blijven, want onze aanwezigheid brengt geluk...
Dat is al te veel eer, dus we gaan terug naar ons hotel, waar Fritz inmiddels ook gearriveerd is en twee leden van onze pioniersgroep.
-
09 Februari 2017 - 06:35
AnnA:
Wat mogen we weer leuke verhalen lezen. Bijzonder dat we zo mee mogen beleven.......op ruim 8000 km!
-
09 Februari 2017 - 15:40
Jan:
Klopt helemaal, want ik was er bij. Dames, bedankt voor de gezellige dagen. Proberen we te herhalen -
09 Februari 2017 - 19:52
Linda:
Geniet van jullie mooie reis! Ik hou het bij via deze site. Groeten van Linda -
10 Februari 2017 - 12:37
Marijn:
Heel leuk om te lezen! -
12 Februari 2017 - 18:04
Marthe:
Lieve Els en Gonne , zo kunnen we een beetje meereizen met jullie, geweldig !!! -
16 Februari 2017 - 15:50
Helma:
Leuk zo'n onverwachts feestje. Jullie vallen echt met de neus in de boter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
