De stekker eruit! en liggende Boedha
Blijf op de hoogte en volg Gonne
14 Februari 2017 | Myanmar, Kyaikto
Onze eerste fietsdag vanuit Yangon: om deze hectisch drukke stad veilig te verlaten, regelt Fritz n pick-up, waar onze fietsen na veel passen en meten in vervoerd kunnen worden. Wij zelf in twee taxi's erachteraan. Een pontje vaart ons over de rivier de Bago en dan na twaalven kunnen we eindelijk op te trappers. Zo'n 80 km voor de boeg, een eitje! De weg is aanvankelijk slecht, onverhard en het is warm, maar wordt gelukkig allengs beter.
Wanneer het donker wordt en we toch nog zo'n 15 km voor de boeg hebben, regelt Fritz dit keer een wat grotere open pick-up. We worden met de hele bende ingeladen en krijgen een airco staanplaats achterin;de chauffeur heeft er wel lol in en rijdt als een gek.
Leuk begin van onze fietsvakantie.
In de achtertuin van ons hotel laat n luidspreker met minstens 70 decibel het gezang van een boeddhistisch gebed (?) horen..... En dit gaat vervolgens de hele nacht op dezelfde geluidssterkte door! Zelfs oordoppen, kop onder het kussen, airco op hoogste stand helpen niet...Hellup, waar is de stekker???? Geen oog dichtgedaan dus. de volgende dag vertelt de receptionist dat de boeddhistische maand gevierd wordt.. Daar zijn we mooi klaar mee, bovendien geen stekker die eruit kan, want er wordt live gejammerd en elke drie uur wisselen de zangers elkaar af.
Op naar het ontbijt, fried rice, noodles of kleffe boterhammen. Wij gaan voor de noodles met roerei en vers fruit. Met extra fles water onder de snelbinder gaan we de fiets op. Voor we Bago verlaten willen we eerst de ruim 50 meter lange liggende Boeddha zien. Een enorm lang en hoog beeld doemt voor ons op, imposant maar niet mooi. Behalve de voeten; intense jubeltenen met op de voetzolen een soort hieroglyfen...Rondom het beeld liggen zwerfhonden te slapen.
Je ziet hier overal honden los lopen. Zwerfhonden die leven van de restjes en het afval. Een enkele keer komen ze bij je aan tafel snuffelen. Ik blijf graag op afstand of vraag een de eigenaar van het eethuis om ze weg te jagen. Na alle verhalen over hondsdolheid blijf ik uit hun buurt. We fietsen door het vlakke land. Je ziet veel landarbeiders. Het lijkt op een deltagebied met voldoende water voor de groei van rijst, watermeloenen, bloemkolen, bladgroenten, bonen en nog veel soorten waar ik de namen niet van ken.
Veel landarbeiders zijn seizoenwerkers, tijdelijk werk met tijdelijke huisvesting. Met pijn in ons hart zien we dat dat deze mensen in plastic tenten wonen; bamboe stokken met daarover een groot plastic zeil. Hele families leven zo. Mannen, vrouwen maar ook veel kinderen werken volop op het land. Als wij voorbij fietsen worden we al vanuit de verte begroet met Inglawa (fonetisch voor hallo).
Na bijna 100 km komen we aan bij ons hotel, tijd voor 'n biertje! Dat bier in Myanmar smaakt als Palm bier, helemaal prima!
Wanneer het donker wordt en we toch nog zo'n 15 km voor de boeg hebben, regelt Fritz dit keer een wat grotere open pick-up. We worden met de hele bende ingeladen en krijgen een airco staanplaats achterin;de chauffeur heeft er wel lol in en rijdt als een gek.
Leuk begin van onze fietsvakantie.
In de achtertuin van ons hotel laat n luidspreker met minstens 70 decibel het gezang van een boeddhistisch gebed (?) horen..... En dit gaat vervolgens de hele nacht op dezelfde geluidssterkte door! Zelfs oordoppen, kop onder het kussen, airco op hoogste stand helpen niet...Hellup, waar is de stekker???? Geen oog dichtgedaan dus. de volgende dag vertelt de receptionist dat de boeddhistische maand gevierd wordt.. Daar zijn we mooi klaar mee, bovendien geen stekker die eruit kan, want er wordt live gejammerd en elke drie uur wisselen de zangers elkaar af.
Op naar het ontbijt, fried rice, noodles of kleffe boterhammen. Wij gaan voor de noodles met roerei en vers fruit. Met extra fles water onder de snelbinder gaan we de fiets op. Voor we Bago verlaten willen we eerst de ruim 50 meter lange liggende Boeddha zien. Een enorm lang en hoog beeld doemt voor ons op, imposant maar niet mooi. Behalve de voeten; intense jubeltenen met op de voetzolen een soort hieroglyfen...Rondom het beeld liggen zwerfhonden te slapen.
Je ziet hier overal honden los lopen. Zwerfhonden die leven van de restjes en het afval. Een enkele keer komen ze bij je aan tafel snuffelen. Ik blijf graag op afstand of vraag een de eigenaar van het eethuis om ze weg te jagen. Na alle verhalen over hondsdolheid blijf ik uit hun buurt. We fietsen door het vlakke land. Je ziet veel landarbeiders. Het lijkt op een deltagebied met voldoende water voor de groei van rijst, watermeloenen, bloemkolen, bladgroenten, bonen en nog veel soorten waar ik de namen niet van ken.
Veel landarbeiders zijn seizoenwerkers, tijdelijk werk met tijdelijke huisvesting. Met pijn in ons hart zien we dat dat deze mensen in plastic tenten wonen; bamboe stokken met daarover een groot plastic zeil. Hele families leven zo. Mannen, vrouwen maar ook veel kinderen werken volop op het land. Als wij voorbij fietsen worden we al vanuit de verte begroet met Inglawa (fonetisch voor hallo).
Na bijna 100 km komen we aan bij ons hotel, tijd voor 'n biertje! Dat bier in Myanmar smaakt als Palm bier, helemaal prima!
-
14 Februari 2017 - 09:39
Marijke:
Blijf alsjeblieft van de stekkers én van de zangers af!!!!!
x -
14 Februari 2017 - 10:01
Sinykorenromp:
wat een mooie verhalen gonne en els genieten en beetje afzien
hoop voor jullie dat de nachten wat rustiger gaan worden
Veel plezier daar
liefs voor jullie en groet aan Billeboy -
14 Februari 2017 - 11:44
Petronella:
Gewoon meedoen en er een polonaise tussendoor gooien wil ook weleens helpen.
Nog veel plezier, maar dat lukt vast, jullie kennende. Liefs en geniet!!! -
14 Februari 2017 - 13:05
Ilse:
GEWELDIG Gonne! Maak er een mooie reis van en pluk de dag... -
14 Februari 2017 - 18:48
Thera:
Fantastisch geniet ervan, veel plezier. -
14 Februari 2017 - 19:18
Eugenie:
Wat een wanstalstig dikke en grote mama Boedah. Had ik al eens eerder gezien op PC. Waarom bouwen ze zo.n beeld? Fiets ze verder in de hitte. Om de 3 uur een aria heb ik in Turkije ook meegemaakt. -
14 Februari 2017 - 21:03
AnnA:
Blij te lezen dat jullie idd de stekker er NIET uitgetrokken hebben......pfff.
Op naar het volgende avontuur -
15 Februari 2017 - 18:13
Hein:
je bent sowieso niet zo van de beesten toch..? Die zwerfhondjes doen nix hoor.Ze willen gewoon wat liefde . geef ze dat want je hebt zoveel liefde te geven.
-
16 Februari 2017 - 15:47
Helma:
Mooi om te lezen hoe jullie uitgedaagd worden om te leren omgaan met andere culturen. en hun feesten.
Fiets ze en geniet ze!
Groetjes, Helma -
16 Februari 2017 - 20:24
Anita:
Hé Els en Gonne,
Wat een prachtige verhalen. Blijf van die stekker af, doe oortjes in.
Gelukkig zijn het maar korte afstanden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
