Hoi An en de paspoortaffaire

Alweer twee weken thuis en nóg zindert onze fietsreis na. Gelukkig is ook hier de lente begonnen en hebben we nog een hele zomer voor ons. Zo'n 1400 km in de benen, dus strakke kuiten (is gelukt) en samen bijna 8 kilootjes minder op de weegschaal (wasbordje bijna gelukt!). Zelfs Els is poepiebruin.

Ons staartje van de reis is nog heel spannend geëindigd. De laatste twee dagen in Hoi An, een heel mooi, oud stadje, waar veel toeristen voor een redelijk bedrag een maatpak of design jurkje laten maken van zijde.. we kijken onze ogen uit. "I'll make for you mister, very cheap..." horen we steeds. Onze maatjes hangen er niet bij, maar er wordt ons verzekerd, dat dit binnen 24 uur geregeld kan worden.

Deze oude handelsstad aan zee is gewoon geweldig leuk, ondanks de vele toeristen. We bezoeken een authentiek Japans huis, een mini-museumpje, we slenteren door de kleine straatjes en dingen af op de gezellige markt. 's Avonds is Hoi An verlicht door vele lampionnen. Ieder jaar ergens in oktober overstroomt de hele stad; na 2 dagen zakt het water weer 2 meter. De inwoners zijn eraan gewend, ruimen de boel op en halen de kostbare spulletjes weer van zolder. Els heeft het onderhandelen aardig te pakken, want er moeten cadeautjes voor thuis worden gescoord. Een extra tas vol voor straks in het vliegtuig, maar we zijn vindingrijk geworden.

De laatste korte fietstocht gaat naar Danang, waar we onze fietsen moeten gaan inpakken. Fritz scoort vele stukken karton en rollen plakband en we gaan samen aan de slag. Na enkele uren zweten hebben we allemaal een keurige doos om onze fiets heen geknutseld, goed voor het groepsgevoel.

De laatste ochtend, een beetje weemoedig, maar ook wel weer blij om naar huis te gaan. Met een busje worden we met onze ingepakte fietsen naar het vliegveld gebracht en wachten geduldig op het inchecken van de bagage. Een lange reis voor de boeg, maar we zijn goed voorbereid. Bij de laatste overstap in Singapore weet Gonne de spanning weer aardig op te voeren. Bij het boarden komt ze erachter dat het paspoort en de boardingpass in het vorige vliegtuig is blijven liggen. Enorme stress, want het wachtende vliegtuig staat op het punt om naar Schiphol te vliegen. Els mag/moet mee, Gonne wordt naar Transfer A gedirigeerd..... Wat een paniek: Els staat voor een enorm dilemma, maar kiest voor de beste optie.. samen uit... samen thuis. Gonne is inmiddels ingestort en moet gereanimeerd worden..., Els komt aanvliegen en neemt de touwtjes in handen. Gelukkig komt alles op z'n pootjes terecht (Gonne ook) en hebben we een extra dag in Singapore. Els is opgelucht en Gonne trakteert. De stad is indrukwekkend vooral door de enorme architectuur: megabuildings en wonderschone parken en we eindigen in Chinatown, waar we heerlijk tussen de locals op straat een wokmaaltijd nuttigen. Dit was de duurste vakantiedag, voor Gonne althans, maar we hadden um niet willen missen. Eenmaal in Nederland worden we blij verrast, dat de bagage (fietsen ook) nog in Singapore is gebleven, maar deze wordt keurig door Singapore Airlines thuis bezorgd.

Wat een avontuur en wat hebben we het samen goed gehad. De stof, de hitte en ontberingen zijn we snel vergeten en plannen voor een nieuwe fietsreis met Fritz zijn alweer in de maak.

Dank voor jullie berichtjes! We vonden het heel erg leuk om onze ervaringen samen met jullie te delen. In de komende week worden vast nog wat extra foto's toegevoegd. Tot ziens!

Gonne en Els